azadi_edalat_iran

  حتی اگر دیکتاتورهای معروف تاریخ مثل هیتلر و موسولینی را که فاصلهٔ زمانی بسیاری با ما دارند کنار بگذاریم، در سه دههٔ گذشته بسیاری از دیکتاتورهای جهان سقوط کرده‌اند  و  درعین حال بسیاری از آنها نیز سقوط نکردند و در حالی که قدرت را در چنگ داشتند از دنیا رفتند. اما آنها که سقوط کردند و تعدادشان هم کم نیست به روش‌هایی متفاوت و در شرایط مختلفی از سریر قدرت به زیر کشیده شده‌ و سرنوشت‌های متفاوتی داشته‌اند. سرنوشت دیکتاتور ایران در شرایط قوت گرفتن جنبش اعتراضی و چالش جدی حکومت و نیز تنگ‌تر شدن عرصه بر اقتدارگرایان اسلام‌گرا و غیر اسلام‌گرا در منطقهٔ خاورمیانه با کدام یک از شش سرنوشت زیر شباهت بیشتری خواهد داشت؟ کدام سرنوشت به نفع مردم و گذار به دموکراسی خواهد بود و کدام به ضرر آن؟ و کدام سرنوشت به نفع خامنه‌ای و خانواده خواهد بود؟ مبارک و بن علی و عیدی امین:  این می‌تواند بهترین سرنوشت برای خامنه‌ای و اعضای خانوادهٔ او باشد. آن‌ها می‌توانند از همین لحظه به فکر رزرو هتل در ونزوئلا، روسیه یا سودان باشند. به احتمال زیاد اعضای خانواده با یک کشور آفریقایی موافقت نخواهند کرد و سودان در فرایند نظار

  در  ۷  اکتبر  ۲۰۲۳ ، حماس و چند گروه مبارز فلسطینی دیگر حملات مسلحانه هماهنگ‌شده‌ای را از نوار غزه به غلاف غزه در جنوب اسرائیل آغاز کردند که اولین تهاجم به خاک اسرائیل از زمان جنگ اعراب و اسرائیل در سال  ۱۹۴۸  بود و حماس ودیگر گروه‌های مسلح فلسطینی این حملات را عملیات طوفان الاقصی (یا سیل الاقصی؛ عربی: عملیة طوفان الأقصی) نامیدند، در حالی که در اسرائیل به آن شنبه سیاه   عبری:  השבת השחורה   یا کشتار تورات سیمچات (عبری: הטבח בשמחת תורה)  می‌گویند،   و در سطح بین‌المللی با عنوان حمله  ۷  اکتبر شناخته می‌شود.این حملات آغازگر جنگ جاری اسرائیل و حماس بود . حملات در سحرگاه  ۷  اکتبر با شلیک حداقل  ۳۰۰۰  راکت به سمت اسرائیل آغاز شد و سپس نیروهای اسلام‌گرا با استفاده از وسایل نقلیه و پاراگلایدر وارد خاک اسرائیل شدند .   ستیزه‌جویان حماس با شکستن دیوار غزه - اسرائیل، به پایگاه‌های نظامی حمله کردند و غیرنظامیان را در  ۲۱  منطقه از جمله بعری، کفارعزه، نیر اوز، نتیوحاسارا و الومیم قتل‌عام کردند.  ۳۶۴  غیرنظامی هنگام شرکت در جشنواره موسیقی نوا کشته و تعداد زیادی زخمی شدند و ارتش اسرائیل تخمین می‌

  مدتی پیش خبری در برخی رسانه‌های داخلی و خارجی منتشر شد مبنی بر آزار و شکنجه سه کودک کار در یک کارگاه خیاطی در شهر مریوان. این خبر هولناک، یکی از صدها نمونه‌ای است که در کارگاه‌های کوچک، زمین‌های کشاورزی، معادن، کارگاه‌های ساختمانی و البته در خیابان‌ها رخ می‌دهد. بر اساس برخی اخبار منتشر شده، کارفرما از قانون کار ایران درباره سن قانونی کار کودکان نیز تخلف کرده است. اما نکته مهم در این خبر این است که نشان می‌دهد تبصره‌ای که کارگاه‌های کوچک را از نظارت در مورد اجرای قانون کار معاف کرده است، چطور با جان و سلامت کودکان بازی می‌کند. البته دولت‌های مختلف در جمهوری اسلامی به شکل‌های متفاوت نشان داده‌‌اند که منکر وجود کودک کار در ایران هستند. آن‌ها در اظهارنظرهای رسمی، عامدانه با به کار بردن عبارت «کودکان کار و خیابان» به عنوان عبارت جایگزین کودکان کار، به هدایت افکار عمومی در پنهان کردن معضل کار کودکان در ایران مشغول‌ بوده‌اند. اما این شکل از پنهان‌کاری، تنها در سطح افکاری عمومی داخلی رخ نمی‌دهد. جمهوری اسلامی ایران در گزارش دوره‌ای خود به کمیته حقوق کودک سازمان ملل در ۱۲ آبان ۱۴۰۲ هیچ بندی

  در آماری به بارداری اجباری در روستاهای محروم و فشار حکومت بر بهورزها در افزایش زاد و ولد زنان روستایی و تبعات قانون جوانی جمعیت پرداخت. تخمین زده می‌شود با ممنوعیت‌های غربالگری در سه سال اخیر حدود ۱۸۰ هزار نوزاد معلول و دارای نقص ژنتیکی در ایران متولد شده باشند. با گذشت ۳۳ ماه از ابلاغ قانون و ممنوعیت غربالگری مادران باردار، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تاکنون هیچ آماری درباره معلول‌زایی ارائه نداده است. این وزارت‌خانه مدعی است با وجود کاهش ۲۰۰ هزار  غربالگری بارداری  در سه سال اخیر، «هیچ موردی از افزایش ناهنجاری جنین گزارش نشده است». در غربالگری دوره بارداری مادر، حدود ۳۰ بیماری نادر، تک ژنی، ارثی و ناهنجاری کروموزومی در جنین قابل تشخیص است و با غربالگری پیش از بارداری می‌توان بیش از ۱۰ هزار بیماری نادر و حتی ژن‌های مخرب را در بدن زن و مرد شناسایی کرد. به نتایج تحقیق دانشگاه‌های علوم پزشکی معتبر ایران در سال ۱۴۰۱ اشاره کرد که نشان می‌دهند در سال ۱۳۹۹، هر خانواده دارای بیمار مبتلا به سندروم داون، بیش از ۳۶۸ میلیون تومان بابت هزینه بیماری‌های فرد مبتلا پرداخت کرده است. بر اساس ای

    تنگ کردن فضای اجتماعی علیه شهروندان از سوی جمهوری اسلامی به بهانه حجاب ادامه دارد. رئیس کمیته انضباطی دانشگاه آزاد اسلامی خواستار جلوگیری از ورود افرادی که پوشش «هنجارشکن» دارند به واحدهای دانشگاهی شده و رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی هشدار داده که «هیچ توجیهی برای کوتاه آمدن از حجاب وجود ندارد». چهارمین روز از عملیات حکومت علیه پوشش اختیاری شهروندان با عنوان «طرح سراسری نور» در حالی سپری شد که تصاویر و ویدئوهای زیادی از آزار و اذیت زنان و دختران جوان توسط مأموران حکومتی منتشر شده است. اتومبیل‌های گشت ارشاد با مأموران امر به معروف و نهی از منکر به خیابان‌های ایران بازگشته و «حجاب» بهانه‌ای برای برخورد کلامی، فیزیکی و بازداشت زنان شده است. در حالی که برخی مقامات حکومتی درباره اثرگذاری این طرح تردید دارند، برخی دیگر بر ادمه سفت و سخت اینگونه طرح‌ها اصراردارند. مرتضی آقاتهرانی رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی   گفته  «عفاف و حجاب وجهه سیاسی، اخلاقی و اجتماعی و شرعی و دینی دارد بنابراین هیچ توجیهی برای کوتاه آمدن از آن وجود ندارد.» این نماینده مجلس شورای اسلامی تأکید کرده

  مدتی پیش خبری در برخی رسانه‌های داخلی و خارجی منتشر شد مبنی بر آزار و شکنجه سه کودک کار در یک کارگاه خیاطی در شهر مریوان. این خبر هولناک، یکی از صدها نمونه‌ای است که در کارگاه‌های کوچک، زمین‌های کشاورزی، معادن، کارگاه‌های ساختمانی و البته در خیابان‌ها رخ می‌دهد. بر اساس برخی اخبار منتشر شده، کارفرما از قانون کار ایران درباره سن قانونی کار کودکان نیز تخلف کرده است. اما نکته مهم در این خبر این است که نشان می‌دهد تبصره‌ای که کارگاه‌های کوچک را از نظارت در مورد اجرای قانون کار معاف کرده است، چطور با جان و سلامت کودکان بازی می‌کند. البته دولت‌های مختلف در جمهوری اسلامی به شکل‌های متفاوت نشان داده‌‌اند که منکر وجود کودک کار در ایران هستند. آن‌ها در اظهارنظرهای رسمی، عامدانه با به کار بردن عبارت «کودکان کار و خیابان» به عنوان عبارت جایگزین کودکان کار، به هدایت افکار عمومی در پنهان کردن معضل کار کودکان در ایران مشغول‌ بوده‌اند. اما این شکل از پنهان‌کاری، تنها در سطح افکاری عمومی داخلی رخ نمی‌دهد. جمهوری اسلامی ایران در گزارش دوره‌ای خود به کمیته حقوق کودک سازمان ملل در ۱۲ آبان ۱۴۰۲ هیچ بندی

   گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری نشان می‌دهد تعداد کودکان کولبر در کردستان طی یک سال گذشته افزایش چشمگیری داشته است. در چند ماه گذشته انتشار چندین ویدئو از کودکان کولبر نیز تاییدی است بر این واقعیت. نوروز امسال بود که خبر جان باختن یک کودک کولبر بر اثر سرما باز هم توجه‌ها را به این مسئله جلب کرد. هنوز عید به پایان نرسیده بود که هنگاو و کولبر نیوز از کشته شدن دو کودک دیگر بر اثر اصابت گلوله خبر دادند. کشته شدن سه کودک تنها طی یک هفته خود تاکید دیگری است بر افزایش تعداد کودکان کولبر و به مخاطره افتادن جانشان. به گزارش شبکه حقوق بشری کردستان در بین ۱۶ کولبر زخمی و مصدوم به دلیل تیراندازی و ضرب و شتم مرزبانان جمهوری اسلامی طی دو ماه اول سال ۱۴۰۳، هفت تن‌ آنها کودکان کولبر بوده‌اند، و یکی از آنها به دلیل اصابت ساچمه‌ به سر و صورت یک چشم خود را از دست داده است.بررسی آمارهای مربوط به کودکان بازمانده از تحصیل طی چند سال اخیر نیز به طور غیر مستقیم با افزایش تعداد کودکان کولبر مرتبط است. آمارها نشان می‌دهند استان‌های سیستان و بلوچستان، کردستان و آذربایجان غربی بیشترین تعداد کودکان بازمانده از ت

  مدتی پیش خبری در برخی رسانه‌های داخلی و خارجی منتشر شد مبنی بر آزار و شکنجه سه کودک کار در یک کارگاه خیاطی در شهر مریوان. این خبر هولناک، یکی از صدها نمونه‌ای است که در کارگاه‌های کوچک، زمین‌های کشاورزی، معادن، کارگاه‌های ساختمانی و البته در خیابان‌ها رخ می‌دهد. بر اساس برخی اخبار منتشر شده، کارفرما از قانون کار ایران درباره سن قانونی کار کودکان نیز تخلف کرده است. اما نکته مهم در این خبر این است که نشان می‌دهد تبصره‌ای که کارگاه‌های کوچک را از نظارت در مورد اجرای قانون کار معاف کرده است، چطور با جان و سلامت کودکان بازی می‌کند. البته دولت‌های مختلف در جمهوری اسلامی به شکل‌های متفاوت نشان داده‌‌اند که منکر وجود کودک کار در ایران هستند. آن‌ها در اظهارنظرهای رسمی، عامدانه با به کار بردن عبارت «کودکان کار و خیابان» به عنوان عبارت جایگزین کودکان کار، به هدایت افکار عمومی در پنهان کردن معضل کار کودکان در ایران مشغول‌ بوده‌اند. اما این شکل از پنهان‌کاری، تنها در سطح افکاری عمومی داخلی رخ نمی‌دهد. جمهوری اسلامی ایران در گزارش دوره‌ای خود به کمیته حقوق کودک سازمان ملل در ۱۲ آبان ۱۴۰۲ هیچ بندی

  برخی از اعمالی که علیه زنان در ایران انجام می گیرد به روشنی برای زن ستیزان و طرفداران حقوق زنان آشکار است و مواضع افراد و گروه‌ها هم در این زمینه روشن است. اما برخی از اعمال هستند که ظاهرا خلاف قانون و علیه حقوق و برابری زنان نیستند یا جامعه بدان‌ها حساسیت کمتری دارد اما مقیاس آنها در نقض حقوق زنان گسترده و عظیم است حتی اگر افراد بدان توجه نکنند اما در واقع چنین هستند. ذیلا به پنج مورد اشاره میکنم 1-خواندن اهنگ های خوانندگان زن چند تن از خوانندگان مرد ایرانی بر سر سفره‌ خوانندگان زن ایرانی نشسته و مدام آثار آنها را اجرا می کنند تا یاد آنها فراموش شود. نتیجه این کار برای آن دسته از مخاطبان این آهنگ ها که فقط به رادیو و تلویزیون دولتی گوش می دهند آن است که تصور کنند این آثار اصالتا به این افراد تعلق داشته است. مشخص نیست هدف آنها دقیقا چه بوده اما نتیجه‌ کار آنها فراموشی یاد خوانندگانی مثل دلکش، مرضیه، حمیرا، مهستی، و هایده برای نسلی از ایرانیان وفادار به رادیو و تلویزیون دولتی است. حکومت می خواهد خاطره‌ قومی خوانندگان محبوب زن را از میان ببرد. 2-اجبار حجاب به دست هنرمندان و ورزش کاران

  حقوق بشرایران فراخوان آزادی توماج در آستانه سخنرانی پزشکیان در سازمان ملل  12 ساعت پیش12 ساعت پیش رئیس جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی خواهد کرد. سه نهاد حقوق بشری در آستانه ایراد این سخنرانی، کشورهای عضو سازمان ملل را فراخوانده‌اند برای آزادی توماج صالحی، پزشکیان را زیر فشار بگذارند. توماج صالحی، خواننده رپ و منتقد ایرانی، به رغم برائت همچنان در زندان به سر می‌برد.  مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری اسلامی ایران عصر امروز سه‌شنبه ۲۴ سپتامبر (سوم مهرماه) به وقت نیویورک در برابر مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی خواهد کرد. او روز یکشنبه در رأس هیأتی تهران را به مقصد نیویورک ترک کرد و دیروز دوشنبه وارد این کلان‌شهر میزبان سازمان ملل متحد شد. سفر پزشکیان به نیویورک در حالی انجام می‌شود که توماج صالحی، خواننده مشهور رپ و فعال حقوق بشر به‌رغم محکومیت‌های گسترده بین‌المللی و به رغم صدور حکم برائت همچنان در زندان جمهوری اسلامی به سر می‌برد. فراخوان به مجمع عمومی در آستانه نطق پزشکیان پیش از سخنرانی امروز مسعود پزشکیان، خانواده صالحی به همراه تیم مشاوران حقوقی بین‌المللی توماج از سه ن